Grappig hoe het weer ons altijd bezig kan houden. We zijn in korte tijd van vorst naar zomerse temperaturen gegaan en op een dag als vandaag is het even zo’n grijs gebied. April doet echt wat hij wilt. Dan ben ik extra dankbaar om hier te leven, elke dag geeft een ander plaatje. Voor mij zijn momenten in de natuur zo waardevol.
Geschenken om je heen, zie jij ze?
Afgelopen maand was tijdens een kerkdienst Prof. Dr. Kris Kruse te gast. Hij heeft geloof en Natuurwetenschap naast elkaar gelegd. Op zich al interessant om over na te denken, ook als je nergens in gelooft. Er was een stelling dat de natuur net zo belangrijk is als de Bijbel. Nu zijn stellingen uiteraard om uit te dagen, maar achteraf besef ik dat hier voor mij wel waarheid in zit. Ik ben altijd een buitenkind geweest. Ik weet niet of dat automatisch is als je op een boerderij opgroeit, maar voor mij is het in ieder geval zo. Spelen bij de beesten in de stallen of buiten in de weilanden, kikkers bestuderen bij de slootjes, heerlijk vond ik het!
Toen besefte ik nog niet hoe belangrijk de natuur voor mij zou gaan worden…
De onrust in mijn leven nam toe. Ik was (en ben nog steeds) een eersteklas binnenvetter en binnenvetters gaan door, door tot ze niet meer kunnen. Ik zat vol boosheid, angst, verdriet etc. Ook mijn geloof kwam op een heeeel laag pitje te staan. Hoewel alles om me heen veranderde ontdekte ik dat de natuur altijd voor zich spreekt. Een boom blijft een boom. Wat een rust gaf dat, even uit mijn hoofd en stil worden. In de natuur ging ik ook het handschrift van God weer zien en vond ik langzaam mezelf terug.
We kunnen soms zo opgeslokt worden door onze zorgen of die van anderen. Hierdoor missen we de (gratis) kostbare geschenken die we in ons leven krijgen, we dreigen ons zelf kwijt te raken.
Kijk om je heen. Sta eens stil.
Om je heen kijken en van tijd tot tijd stilstaan is nodig om tot je door te laten dringen hoe waardevol jij bent en hoe waardevol je voor een ander bent.