Hoe ga je verder na een onnatuurlijk verlies?
39 jaar. Zo oud zou mijn vriend zijn geworden deze maand als hij 16 jaar geleden niet zou zijn overleden. Overlijden is een vorm van onnatuurlijk verlies. Doordat er plotseling iets verandert ontstaat er een situatie die je niet wilt. Je verliest je baan, gezondheid of een dierbare. Een onnatuurlijk verlies neem je met je mee.
16 jaar alweer in dit geval. Volgens het gezegde zou dan nu het verdriet wel weg moeten zijn, want tijd heelt alle wonden toch? Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar persoonlijk heb ik niks met deze uitspraak. Al heel wat jaren mag ik me gelukkig prijzen met mijn hus. Toch gaat er geen dag voorbij dat mijn vriend niet even in mijn gedachte is. En het mooie is dat dat niet erg is. Het mag er zijn.
Dat de scherpte eraf is dat klopt. Maar dat heeft niks met tijd te maken. Dat heeft vooral te maken met de tijd die genomen is om door verdriet, pijn, machteloosheid en boosheid heen te gaan. Niet dat dat betekent dat je er iedere dag mee bezig moet zijn. Integendeel. Het leven oppakken toont onze veerkracht. Maar het leven oppakken na een verlies zal de ene keer beter gaan dan de andere keer. En dat kunnen we zelf niet altijd even goed accepteren, laat staan onze omgeving. Wij zijn snel geneigd om de hardheid van het leven uit de weg te gaan. Het wordt ons ook veelal voorgeleefd. Doorgaan. Verdoven. We moeten vooral gelukkig zijn. Maar verlies zoekt altijd een weg, een uitweg beter gezegd.
Hans Groeneboer zei tijdens een interview bij 'Bij Jorieke' op GrootNieuwsRadio het volgende over onnatuurlijk verlies:
Onnatuurlijk verlies slaat een krater in je leven en om die krater moet je je leven weer in gaan richten.
Maar hoe pak je dat aan, dat inrichten van je leven? Dat antwoord is voor iedereen weer anders. Maar het begint hetzelfde: Verbinding.
- In mijn geval allereerst verbinding met God. Ik moest leren dat Hij niet alles wegneemt, maar wel in alles meegaat.
- Verbinding met jezelf.
Je gedachten, gevoelens, emoties en je behoeften onder die emoties. Ik hoop hier nog een keer op terug te komen.
- En essentieel, verbinding met de ander.
Een partner, vrienden, familie, hulpverlening etc. Wat je situatie ook is, je hebt de ander nodig om het leven om die krater in te gaan richten. Zonder rouw geen verbinding, zonder verbinding geen rouw.
Ik reed vanavond over de dijk en ik stopte even bij het oude kerkje. Waar 16 jaar geleden ook mijn nieuwe weg met het geloof begon. Naast het kerkje is de begraafplaats, maar mijn oog viel op de prachtige boom vol bloesem. Een vreugdemoment. Maar meer dan dat, een hoopvol moment. De volgende regels uit het gedicht 'Hoop' van Alie Gort vatten het mooi samen:
Hoop zoekt een weg, ook in de wildernis.
Hoop geeft je moed om toch weer te beginnen.
Hoop laat ons zien dat er toekomst is.
Worstel jij met verlies in je leven? Blijf er niet alleen mee lopen. Ik loop graag met je mee. Kijk gerust eens verder op mijn site en neem bij vragen geheel vrijblijvend contact op via het contactformulier of via info@isyou.nl