Heerlijk deze tijd van het jaar. Wandelingen zijn nog leuker, elke dag is weer een cadeau van mooie kleuren.

En toen was het ineens ook Pasen. Ik heb meer met Pasen dan met de commerciële hysterie rondom Kerst. De mensen die mij een beetje kennen weten dat ik christen ben. Voor mij draait Pasen dan ook om de Bijbelse betekenis en niet om het paaseitjes zoeken. Rondom deze dagen hoort voor veel mensen ook stille tijd, om bewust bij het sterven en de opstanding van Jezus stil te staan. In kerkelijke kringen kun je bijvoorbeeld extra bij elkaar en/of neem je bewust even stille tijd. Ik heb dit de afgelopen week ook gedaan.

Vooral nu ik door mijn werk en mijn blessure minder makkelijk aan wandelen toe kom is het soms lastig om even dat moment rust te nemen. Maar door deze stille week ben ik weer eens even ‘stil gezet’ en drong het door hoe belangrijk ook stilte in het leven is. Stilte om dingen door te laten dringen, bewust ergens stil bij te staan of gewoon puur om alles even los te laten.

Gisteren was ik na een lange, intensieve werkdag eigenlijk erg moe, maar ik besloot toch voor de laatste keer naar de stille avond te gaan. En gelukkig maar. Ik zat voor de laatste keer naar de lichtjes om het houten kruis te kijken en na een prachtig lied te hebben gehoord werd het weer helemaal stil. Totale rust. De rust die dan over je heen valt, is niet te beschrijven. Wat zou ik dat iedereen toch gunnen. Even geen gejaag, geen plannen, geen bewegende beelden op een scherm etc. Even helemaal niks.

Het is mij zo goed bevallen dat ik met mezelf een stilte challenge aanga. Beginnend met 10minuten per dag de komende 30dagen en dan eens kijken hoe het gaat. Tijdens het lopen of ergens in huis, hoe het ook uitkomt en wat op dat moment goed voelt.

Gun jij jezelf ook om dagelijks even stil te staan?? Voel je vrij om met me mee te doen.