Ik las verder toen ik op een artikel stuitte met de titel ‘ Leven zonder plan, kan dat?’
Daar ben ik benieuwd naar. Trouwe nieuwsbrieflezers weten dat ik de laatste tijd bezig ben om meer in balans te komen qua tijd, of beter gezegd qua tijdsindeling, niet teveel tijd te verliezen met zaken die me leegzuigen, maar juist meer te investeren in dat wat energie geeft. Ik heb bijvoorbeeld gemerkt dat een minder volle agenda mij daarbij helpt. Tijd vrij ‘plannen’ (moet er toch nog gepland worden), zonder dat er in die tijd perse iets gedaan moet worden, wat kan ik daar van genieten.

In het artikel worden voorbeelden genoemd van mensen die hun bezittingen verkopen of hun uitgavenpatroon zo veranderen dat ze niet meer of minder hoeven te werken. Tevreden zijn met weinig.. Dat is best een lastige. Niet dat ik veel waarde hecht aan materialistische dingen, maar ik ben toch wel gesteld op mijn eigen plekje.

Zo ingrijpend hoeft het natuurlijk ook niet. Neem het voorbeeld uit het artikel van een vrouw die in haar studententijd samen met vrienden een uurtje ging rondrijden, om te kijken of er mensen hulp nodig hadden. Of iemand die zonder plan op de fiets stapt en wel ziet waar ze uitkomt. Een ander mooi planloos initiatief kwam van de schrijfster van het artikel zelf, journalist Catelijne Elzes: Zonder plan een gesprek aangaan. Zij geeft aan dat we tijdens een gesprek snel geneigd om al vooruit te denken, wanneer je je mening gaat geven bijvoorbeeld. Hierdoor kan het zijn dat juist het spontane van een gesprek verloren gaat en je net datgene mist wat jou kan inspireren.

Uhmm ik denk dat ik dat laatste maar eens uit ga proberen. Wie weet wat het, ongepland, voor moois brengt. Doe je mee?