Zo is het maar net, een jaar van kansen grijpen…2015 staat voor veel mensen nog volop in het teken van grote veranderingen binnen de zorg in Nederland. Ook mijn cliënten met een persoonsgebonden budget worden ermee geconfronteerd. Ik zag dit jaar van tevoren vrij somber in, omdat ik niet weet wat er van mijn opgebouwde cliëntenkring overblijft. Toch heb ik er vertrouwen in dat het goedkomt, op wat voor manier dan ook, al zijn het soms maar kleine lichtpuntjes waar ik me aan vast hou.

Samen strijden

Er wordt op veel plekken hard gewerkt om de vaste, vertrouwde hulp in gezinnen te houden. Zo wordt er ook voor en met mij gestreden. En dat doet een mens goed. Niet omdat het om mij gaat, maar omdat er wordt gestreden voor het beste voor een kind. En wat is het dan fijn om te ervaren dat er medewerkers vanuit bepaalde gemeenten echt zicht hebben op de situatie. Medewerkers die ouders haarfijn aanvoelen, die weten hoe het in de praktijk werkt en die ook alles op alles zetten om begeleiding te behouden. Zo strijden we met z’n allen. Dan denk ik, ok, zo kan het dus ook, handen ineen slaan en ervoor gaan, ondanks de hindernissen die we tegenkomen. Het is veel gemakkelijker om hindernissen samen te nemen dan alleen. Het heeft geen nut om te blijven vechten tegen veranderingen, dat houdt je alleen maar tegen. Je komt vooruit door te zoeken waar kansen liggen. Natuurlijk hou ik nog steeds mijn hart vast. Maar toch is er iets van hoop, dit soort mensen geven hoop. En uiteindelijk geeft hoop vertrouwen voor de toekomst.

Er zijn dingen waar je niks aan kunt veranderen, de feiten in je leven kun je niet uitwissen, maar je kunt wel bepalen hoe je met de feiten omgaat, hoe ze je leven (mogen) bepalen. Hoe zit dat bij jou? Zie jij hindernissen of zie je kansen?

Wil je hindernissen niet (langer) je leven laten bepalen, maar heb je moeite om ze alleen te nemen? Neem dan CONTACT op.