Twee weken geleden werd ik 30. Vroeger keek ik hier, zoals veel kinderen, vol spanning naar uit. In september, als mijn broer jarig is, begon ik met aftellen. Mijn moeder maakte van de voorbereidingen al een groot feest, samen uitnodigingen en traktaties maken, thema’s bedenken..

Dan komt er een tijd dat het allemaal wat minder belangrijk gaat worden. Vooral na het overlijden van mijn vriend wist ik niet zo goed hoe ik me moest voelen als ik jarig was. Tot het moment dat ik de leeftijd bereikte die hij had toen hij overleed. Vanaf toen leek ik me des te meer te beseffen hoe bijzonder het is om weer een jaar verder te zijn, weer een jaar te hebben mogen leren, ervaren, ontdekken, genieten.

Dit jaar had ik eigenlijk geen tijd om erbij stil te staan. Maar anderen gelukkig wel en ik werd verrast door lieve mensen, lekker eten en gezelligheid. Ik kreeg een mooi cadeau waardoor ik werd stilgezet bij wat er in 30jaar allemaal is gebeurd. Het zette mij aan het denken over de mensen die mijn leven kleur geven of hebben gegeven.

  Meer lezen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief.

                                                        Uitgedaagd

30 dagen, 30 minuten bewust bewegen. Daar begon de challenge een maand geleden mee. Met onderstaande uitzicht heb ik 8 november in de vroege morgen de challenge afgesloten.

Sommige waren tegelijk met klaar, andere zijn nog bezig of gaan nog starten. Mooi om zo samen in beweging te komen!

Ik was blij dat ik deze periode de challenge als stok achter de deur had. Normaal gesproken heb ik geen moeite om iedere dag tijd voor mezelf te nemen, naar buiten te gaan etc. Maar net nu, tijdens zo’n challenge, is het erg druk. Zo druk dat ik het liefst op de bank plof na het werk. Toch heeft de challenge geholpen om me van de bank te krijgen en naar buiten te gaan. Ik kon het toch niet maken om een challenge op te starten en er zelf de kantjes vanaf te lopen?!

Het werkt voor mij ontspannend om buiten te zijn en wat om me heen te kijken. De natuur die geen moeilijke vragen stelt, maar gewoon z’n ding doet. Ik voel me fitter en loop alles van die dag van me af. Ik kom tot rust, andere rust dan ik thuis op de bank zou vinden. Rust die me tegelijkertijd ook weer energie geeft.

Ik hoop natuurlijk dat er uiteindelijk iets van de challenge blijft hangen, zodat het voor iedereen op een eigen manier van waarde is. Meer naar buiten, meer bewegen, meer tijd voor jezelf, beter in je vel zitten, wat het ook is, hou je doel voor ogen. Leg de lat niet te hoog, maar stel voor jezelf een realistisch doel, zodat het leuk blijft, zodat jij je er goed bij voelt. Vul het in zoals je wilt en je zult zien dat je je leven ook heel goed zelf kleur kunt geven!