Wat een jaar. Ik denk dat veel mensen het nieuwe jaar graag welkom heten en dit jaar het liefst uitwissen.
Vorig jaar was ik op deze datum aan het bijkomen van mijn knie operatie. Een operatie waar ik lang tegenop had gezien en die ik heel wat jaartjes had uitgesteld. Een goed moment kwam er nooit. Tot er zo’n moment komt waardoor je beseft dat je goed voor jezelf moet zorgen.
Revalideren is een les in loslaten
De revalidatie was lang, confronterend en leerzaam. Ik moest leren loslaten. Al met al liep het heel voorspoedig achteraf gezien.
En toen werd het stil
Nooit verwacht dat middenin de revalidatie heel de wereld stil zou komen te liggen. Dat je je nog zoveel zorgen kan maken, maar dat dingen toch anders lopen dan jij denkt. Dat we inderdaad niks in de hand hebben.
En ergens gaf mij dat rust.
Rust omdat niet alles vaststaat. Dat betekent natuurlijk ook dat je niet weet wat je te wachten staat. Dit kan angst met zich meebrengen, vooral als je de controle moeilijk los kunt laten. Dan moet je stevig in je schoenen staan om in een periode als deze, vol van onzekerheid, staande te blijven.
Blijven leren
Door een intensief traject wat ik dit jaar doorloop in het kader van bijscholing en ontwikkeling heb ik opnieuw geleerd dat ik door mijn leven heen vaak teruggeworpen ben op mijn start. Mijn start die niet goed was, omdat er iets wezenlijk in mijn basis is veranderd. En hoewel er niks mis is gegaan tijdens mijn adoptie, is adoptie op zich een breuk in de basis.
In hoeverre voel je je welkom?
Dat is een essentiële vraag in ons leven waar we verder op gaan bouwen. In het verleden was dat welkom bij mij niet genoeg geworteld. Dit werd vooral zichtbaar als ik geen controle over dingen had, bijv. bij de scheiding van mijn ouders of bij breuken in relaties.
Ik heb moeten leren dat het niet alleen in het welkom heten van de ander zit, maar zeker ook in hoeverre ik mezelf welkom heet. Vanuit dat volledige welkom, het geliefd voelen, kun je gaan hechten, banden aangaan, afscheid nemen of loslaten zonder dat het je omver blaast en je tijd nemen om erover te rouwen.
Beweging door relatie
Daarom ben ik blij dat niet alles vaststaat. Dat wij in staat zijn om te leren, om aan te passen, om te herstellen wat kapot is. En ik ben blij dat ik geleerd heb dat ik dat niet alleen kan doen. Ik ben gelovig en ik geloof in God die werkt door relaties heen. En ook als juist dat nu door alle maatregelen het meest op de proef wordt gesteld heb ik juist dit jaar de meest bijzondere momenten meegemaakt in verbinding met anderen. In een tijd die stil lijkt te staan is er volop beweging.
Tijd voor reflectie
Soms is er stilstand nodig om weer verder te kunnen. Soms moeten we (opnieuw) leren wat ‘Welkom’ inhoudt, zodat we (nieuwe) relaties aan kunnen gaan, afscheid nemen van oud gedrag, situaties of relaties en hierover rouwen. Vanuit deze basis mogen we betekenis gaan geven aan ons leven en dat van anderen.
Voor de komende dagen en het nieuwe jaar dat voor ons ligt wens ik je een warm welkom voor jezelf en voor de ander!
Als je hier moeite mee hebt, twijfel dan niet om contact op te nemen, dan gaan we samen op weg.