Het voordeel van vakantie is dat je even afstand kunt nemen van alles wat je bezighoudt. Het geeft je de kans tot rust te komen en met een frisse blik naar dingen te kijken. Iets wat mij daar dit jaar extra bij heeft geholpen is het boek van Corrie Ten Boom, De Schuilplaats. Niet echt leesvoer waar je aan denkt bij een vakantie. Maar het stond al zolang in de kast dat ik het nu echt wilde lezen. Zo kwam het dat ik deze vakantie een boek zat te verslinden en mezelf in moest houden om ook iets voor de terugreis te bewaren.

Nooit geweten dat een Hollands gezin dat in de Tweede Wereldoorlog zoveel mensen heeft gered nu zoveel impact op mij kon hebben. Dingen die ik meenam in het vliegtuig, zorgen, irritaties, frustraties, ze verdwenen naar de achtergrond. Ik werd met beide benen op de grond gezet.

Verdwaald

Dan kom je terug.. Terug in een omgeving waarin mensen zich druk maken over twerkgrappen, witte piet, zwarte piet, regenboogpiet, niemand weet het meer. Wanneer zijn we zo overgevoelig geworden? Of is het verharding? Kerst komt dichterbij, maar hoe zit het met de kerstgedachte?

Ze zeggen dat Kerst voor saamhorigheid staat, samenzijn, dankbaarheid. Toch zien veel mensen tegen deze tijd op. In mijn werkveld is dit in veel gevallen zelfs een risicovolle periode. Mensen staan op scherp. De massa is overweldigend of de eenzaamheid overvalt. Corrie Ten Boom beschrijft dat zij toen zij in een isoleercel werd gezet een vriendschap met een mier aanging. Zoveel behoefte aan verbinding hebben wij. Maar we raken soms zo verdwaald. Verdwaald in eigen gedachten bijvoorbeeld. Hoe snel vullen we iets voor een ander in? Daar zit ze toch niet op te wachten.. Dat zullen ze wel raar vinden.. Hij zal wel boos zijn..Dat lukt me toch niet.. Conclusies zijn snel getrokken. Conclusies die grote gevolgen kunnen hebben.

Opbouwen

Mensen zitten verstrikt in denkpatronen waarmee ze zichzelf en/of anderen afbreken. Gelukkig zijn we niet onveranderlijk. We kunnen leren opbouwen in plaats van af te breken. We kunnen van een halfleeg glas een halfvol glas maken. Ook dit zie ik gelukkig in mijn werk gebeuren. Clienten die zich in zwaar weer bevinden houden zich verbazingwekkend staande. Ze zoeken naar lichtpunten, ook al zijn ze soms klein. Het is genoeg om de dag door te komen.

Dan denk ik terug aan de terugvlucht toen ik met tranen in mijn ogen de laatste hoofdstukken van het boek las. Mensen die in diepe duisternis vreugde wisten te vinden. Mensen die tegen alle verwachtingen in dankbaarheid voelden. Dankbaarheid voor de vlooien in hun barak omdat hierdoor de kampbewaarders niet in de barak kwamen.. Mensen die konden vergeven, daar waar vergelding werd verwacht.

Waarin kun jij opbouwend zijn? Naar jezelf toe of naar een ander? Vergeet niet, al lijkt het misschien klein, het kan een grote impact hebben.

Ik wens je veel opbouw toe, voor nu en voor in het nieuwe jaar dat voor ons ligt.

You may also like