I See You Coaching en begeleiding
  • Over I See You
  • Diensten
    • Contextuele en psychosociale (wandel)coaching
    • Psychosociale begeleiding
  • Gratis gids van chaos naar rust
  • Workshop
  • Contact
  • Podcast
  • Blog
  • 0
Author

Ilona

Ilona

review podcast thuiskomen bij jezelf
Informatie

Recht op jouw doel af, of toch niet?!

by Ilona 8 december 2021
written by Ilona

Recht op jouw doel af, of toch maar niet?!

Wat doe jij als je iets spannend vindt?

Ga je er dan met een boog omheen of zoek je het bewust op? Ik hoorde eens van iemand met een gigantische spinnenfobie dat deze persoon als therapie blootgesteld werd aan de spinnen. Eerst vanaf een afstandje en steeds dichterbij, totdat ze er zelfs een ging vasthouden. Zo’n grote behaarde..brrr. Ik geloof dat ik dat zelf niet eens zou durven!

Vooral niet aan denken

Ik had de afgelopen tijd met heel wat spannende dingen te dealen. Of eigenlijk liet ik me al lange tijd door dingen blokkeren. Zo vertelde ik in mijn vorige bericht dat ik het al lange tijd op mijn pad had gekregen dat ik iets met mijn verhaal aan de slag moest. Maar door mezelf maar extra omlaag te halen werd dat steeds onbelangrijker en verdween het naar de achtergrond. Als je er niet aan denkt is het er ook niet, toch?! Jij weet net zo goed als ik dat het zo niet werkt.

Wat je zegt....

Om iets met mijn verhaal te kunnen doen, moest ik eerst weer naar mijn binnenwereld. Wat houdt mij tegen, waarom stel ik uit?

In mijn podcast Thuiskomen bij jezelf geef ik aan dat ik niet graag praat in het openbaar. Voor ik met de podcast startte ben ik voor mezelf eerst eens nagegaan waardoor dit toch komt. Vroeger was dit namelijk helemaal niet zo. Ik vond het leuk om spreekbeurten te houden bijvoorbeeld. Totdat er ooit een docent zei dat ik saai sprak. En ze maakte er nogal een theaterstuk van, waardoor het waarschijnlijk nog meer bij mij binnenkwam. Maar het belangrijkste wat ik toen niet kon pakken en nu wel: ZIJ vond dat ik saai sprak. Want het was haar mening en die mocht zij uitspreken. Maar ik nam het aan als waarheid en als afwijzing van mezelf. Ik weet nog dat mijn groepje tegen de docent in opstand kwam, maar het enige wat bleef hangen voor mij waren de woorden van die docent.

Sinds die opmerking ben ik me zo bewust geworden van mijn manier van praten. Het zorgde ervoor dat ik vooral bezig was met de vraag of mensen nog wel geboeid waren als ik aan het woord was.. En dit zorgde er weer voor dat ik zoveel mogelijk mijn mond hield.

Ken je dat ook, dat een kleine opmerking van iemand zo blijft hangen en zelfs zo doorwerkt? Het is ook niet zo gek als je bedenkt dat een negatieve ervaring 5 keer zwaarder telt dan een positieve ervaring....

Uit mijn comfortzone

Veel van mijn blokkades konden beantwoord worden door de manier waarop ik naar mezelf keek. Het was bijvoorbeeld niet zozeer dat die docent mij afwees, maar dat ik mezelf al in eerste instantie afwees, dat was mijn basis. Dat moest ik eerst om gaan zetten. En pas toen ik dat om kon zetten, kon ik ook weer naar buiten treden.

En dat gebeurde, met de podcast. Super spannend vond ik het moment van lanceren! En spannend vind ik het nog steeds. Want je wordt ineens kwetsbaar. Ineens wordt het zichtbaar voor anderen (hoorbaar in dit geval).. Om het niet uit te stellen heb ik tegen mezelf gezegd, al is het 1 iemand die ermee geholpen is, is dat de persoon waar ik het voor doe! Ik had iets nodig om in het diepe te springen en niet terug te deinzen.

review podcast thuiskomen bij jezelf
Jij doet ertoe

Dankbaar was en ben ik dan ook om van mensen te horen wat het doet, hoe het ontvangen wordt. Ik moet bekennen dat het mij verrast. Niet om mezelf op de schouder te kloppen. Maar eigenljik om mezelf even in de spiegel aan te kijken. Want bijna was ik in het verhaal gaan geloven dat mijn verhaal er niet toe doet. Dat wat ik in mij heb aan kennis en ervaring er niet toe doet. Dat de persoon die ik ben er niet toe doet.

Maar het doet er wel toe. Jij doet ertoe. Maar dat moet jij eerst zelf gaan doorkrijgen. En als jij dat eenmaal doorhebt, houdt niemand jou meer tegen om naar buiten te treden. Geen negatieve woorden van een ander, maar ook niet van jezelf. Want jij staat stevig op jouw grond. Op dat stukje grond is rust en ontspanning. En hoe fijn is het dat jij vanuit die rust en ontspanning mag gaan ontdekken wat jij op en met jouw stukje grond wilt doen?!

  • Laat jij je omlaag halen door gedachten van jezelf of van anderen?

  • Stel jij dingen uit of vermijd je situaties door meningen die in jouw hoofd waarheid zijn geworden?

  • Lukt het niet om stevig op jouw grond te staan?

Laat mij je meenemen om te ontdekken hoe jij krachtig jouw plek in kunt nemen en rust mag gaan ontvangen.

Luister de podcast Thuiskomen bij jezelf en ontdek wat thuiskomen voor jou betekent en wat jij hier voor nodig hebt. 

Als jij voelt dat het tijd is om blokkades weg te nemen of aan de slag wilt met jouw stuk grond stevig te krijgen neem dan contact met mij op. Dan neem ik jou 1 op 1 mee in jouw innerlijke reis om thuis te komen bij jezelf!

8 december 2021 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
cover podcast thuiskomen bij jezelf Ilona Sonneveld
Informatie

Wat is jouw drive?

by Ilona 5 november 2021
written by Ilona

Waar ga jij van 'aan'?

Wat is jouw drive in het leven? Wat is het vuurtje dat in jouw brandt? En wat doe jij als dat onderdrukt wordt?

Visie

Ik deelde gisteren onderstaande quote van SheRises op mijn social media. Ik heb dit afgelopen tijd echt zo ervaren. Al een tijd wist ik dat er iets zat te borrelen. Een paar jaar geleden heb ik bij Tessa van Olst een Vision day gedaan. Een dag waar je gericht bezig bent met doelen. Hiervoor moest ik ook een visionbord maken. Je gaat dan in tijdschriften e.d. op zoek naar plaatjes, teksten etc. Je moet er niet te lang bij nadenken, want dan neemt je denken het teveel over. Ik had een aantal dingen die ik goed kon plaatsen. Maar er sprong 1 plaatje uit waar ik niet zo goed wist wat ik ermee moest. Of eigenlijk ergens ook wel, maar daar wilde ik niet echt aan. Snap je het nog?! Het was ‘Een verhaal te vertellen’.

quote I See you

Een aantal dingen van het visionbord had ik overgenomen als doel en de rest liet ik even voor wat het was. Maar wat het ding is met een visionbord, je moet het neerzetten op een plek waar het goed zichtbaar voor je is. Voor de dingen die voor zich spraken was dat niet zo erg, dat was meer een reminder voor mij. Maar voor het stukje ‘een verhaal te vertellen’ was dat een lastige. Ik ben faalangstig als het gaat om het spreken in het openbaar. Dit trekt zich door in een stukje zoveel mogelijk wegkruipen, zoveel mogelijk onzichtbaar zijn.

Het zijn stemmetjes die door mijn leven heen waarheid zijn geworden en mij blokkeren op het moment dat ik voel ‘dit moet ik doen’. Stemmetjes zoals:
- Dat kun jij helemaal niet.
- Wie denk je wel dat je bent.
Toch bleef het terugkomen. Door ontmoetingen, gesprekken, Bijbelteksten. Want een drive zit er niet voor niks. Dat wil eruit. Maar ik moest eerst weer ontdekken wat dat was. Waar zit het vuurtje bij mij? Waar ga ik van aan?

De kracht van stilte

Dan is het soms niet erg om even onzichtbaar te zijn. Zeker niet in een wereld waarin alles draait om gezien te worden. Ik zocht de stilte op. Ik zocht de stilte met God op. Deze stilte heeft mij duidelijkheid gebracht. Duidelijkheid en rust. Rust van alle stemmetjes. Juist in de stilte van het onzichtbare heb ik mogen ontdekken wat er mag gaan stromen. En dat mag ik nog steeds ontdekken.

Thuiskomen

Maar voor nu heeft het geleid tot een stuk van ‘Een verhaal te vertellen’. Iets waar ik de afgelopen tijd druk mee ben geweest en wat nu met jou gedeeld kan worden!

............. Tromgeroffel…………

Vanaf vandaag kun je luisteren naar mijn podcast Thuiskomen bij jezelf!!! Een podcast waarin ik jou meeneem op mijn persoonlijke zoektocht naar innerlijke rust. Dit ga ik doen door persoonlijke verhalen met je te delen over de kwetsbaarheid van het leven aan de hand van thema’s als identiteit, geloof en verlies. Op deze manier wil ik jou laten ontdekken wat thuiskomen bij jezelf voor jou betekent.

cover podcast thuiskomen bij jezelf Ilona Sonneveld

Je kunt het op deze site beluisteren of op Spotify en Itunes (wordt nog aan gewerkt). Bij deze laatste kanalen kun je je ook op mijn podcast abonneren, zodat je op de hoogte blijft van nieuwe afleveringen.

Laat vooral weten wat je ervan vindt en nu al heel leuk dat je mee gaat op avontuur!!!

Klik hier voor de podcast
5 november 2021 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
autisme www.isyou.nl
Informatie

Uitwerking symposium Autisme en suïcidaliteit

by Ilona 2 oktober 2021
written by Ilona

Hieronder volgt een uitwerking van het symposium dat ik gevolgd in juni heb over Autisme en suïcidaliteit. Ik heb ervoor gekozen om de lezingen uit te werken, zonder toevoegingen van mezelf, omdat ik me bewust ben van de gevoeligheid van het thema. Voel je vrij om erop te reageren of je vragen te stellen via info@isyou.nl.

Uitwerking lezingen van het symposium

Autisme en suïcidaliteit

RIAN in samenwerking met JADOS en Stichting klimkoord

Presentatie Rosalie Bakker RIAN

Juridische vraagstukken

Definitie

Onder suïcidaliteit verstaan we het geheel aan gedachten, wensen, fantasieën, suïcidepogingen en voorbereidingshandelingen waarmee iemand feitelijk of mentaal bezig is.

Het gaat bij suïcidaliteit niet om het daadwerkelijk willen sterven, maar vooral om het niet willen leven op de manier zoals het nu gaat.

Als hulpverlener is het van belang om altijd goed je documentatie op orde te hebben en dat je protocollen volgt, zoals bijvoorbeeld de gemeente inlichten. Hoe moeilijk ook, als hulpverlener heb je ook een grens aan wat je kunt doen. Mensen blijven zelf verantwoordelijk voor hun leven. Het enige wat je kunt doen is luisteren en in sommige gevallen perspectief bieden.

Als hulpverlener word je niet vervolgd bij een zelfmoordpoging, maar wel als je hierop aanstuurt. Als hulpverlener moet je, ook als dat niet altijd is waar jezelf achterstaat, aansturen op het leven.
Bij mensen met Autisme is het ook nog extra belangrijk om aan te sluiten bij het autistisch denken/persoonlijkheidsstructuur. De psyche van iemand met autisme zit anders in elkaar. Hier moet je altijd op blijven finetunen, dus uitvragen, hoe zit dit bij jou?

Lezing Claudia Hovers van Stichting Als je het niet ziet

Tijd voor verandering

www.alsjehetnietziet.nl

Even een klein uitstapje om uit te leggen hoe ons lichaam werkt

Je lichaam heeft twee zenuwstelsels, namelijk:
1. het centrale zenuwstelsel dat onder invloed van onze wil staat. Hiermee kun je, bijvoorbeeld, je spieren aansturen; bewegen.
2. het autonome (autonoom= zelfstandig, onwillekeurig) zenuwstelsel dat niet onder invloed van onze wil staat, we kunnen dit slechts indirect beïnvloeden. Het regelt automatisch bijna alle onbewuste functies en processen in je lichaam, zoals je ademhaling, je hartslag, je bloeddruk, de energieproductie, de spijsvertering en de stofwisseling.

Het autonome zenuwstelsel bestaat uit twee takken (regelsystemen) met elk een tegengestelde werking:
- De sympathicus is de tak die ons in staat stelt te overleven in levensbedreigende situaties, te vechten, te vluchten en te presteren.
- De parasympathicus is de tegenspeler van de sympathicus, en is verantwoordelijk voor herstel, reparatie, opbouw en rust.

Bij een gezond dagpatroon is er balans tussen de sympathische en de parasympatische activiteiten. Inspanning en stress worden afgewisseld met ontspanning en rust.

Terug naar de lezing van Claudia:
Ons systeem wordt vaak vergeleken met een ijsberg. We zien alleen het topje, het gedrag, maar wat daaronder zit, ons denken, onze overtuigingen, beleving etc. zit onder het water.
Er kan chronische stress ontstaan als het parasysteem te lang onderdrukt wordt.

Wat zie je vaak bij meisjes met Autisme, dus het topje van de ijsberg?
• Perfectionisme: ze doen extreem hun best en willen voldoen aan onrealistische normen. ze vinden vaak niet waar ze ten diepste naar op zoek zijn: verbinding.
• Veel tijd nodig: niet goed kunnen inschatten wanneer iets goed is en bang om iets verkeerd te doen, alles moet kloppen.
• Vaak behulpzaam en/of sterk verantwoordelijkheidsgevoel
Wat zit eronder de ijsberg:
• Angst: het leven is onduidelijk en onvoorspelbaar.
• Alexithymie: moeilijkheden in het beschrijven en onderscheiden van gevoelens. Het denken is vooral gericht op de buitenwereld (is dit wat ze willen?) en minder op de innerlijke beleving. Het is dus moeilijk om emoties te verwoorden, te begrijpen en om ermee om te gaan.
• Authentiek: de inhoud wordt belangrijker gevonden dan de norm, er wordt uitgegaan van feiten. Dit is vaak lastig te rijmen met wat in de norm pubers willen.
• Eerlijk: ze doen niet mee aan de sociale spelletjes die de meeste mensen spelen. Maar eerlijk zijn is geen gemakkelijke opgaven, zeker niet als puber!
• Innerlijke criticus: de innerlijke criticus kan dictator worden en alles overschreeuwen.

Dit leidt tot een lijdensweg:
• Zelfoverschatting
• Persoonlijkheidsproblematiek (vermijden, wantrouwen, borderline)
• Controle, drang/dwang is de behoefte om de wereld beter te begrijpen
• Emotieregulatie: zelfregulatieproblemen
• Eetstoornis: nog ergens controle over hebben
• PTSS: grenzen aangeven en communicatie zijn een probleem en (kleine) trauma’s zetten zich als haakjes vast!

Autisme van binnenuit: Begrijp en heb begrip

autisme als je het niet ziet

Zelfbeeld en identiteit

Wortels en vleugels

• Mijlpalen kunnen behoorlijk onvoorspelbaar zijn doordat men sociaal emotioneel bijvoorbeeld in de ontwikkeling achterloopt.
• Vrijheid: het geven van vrijheid en weten wanneer ze daarmee om kunnen gaan komt nauw, want vrijheid is onduidelijk en kan onveilig voelen.
• Niet vergelijken met leeftijdsgenoten!
• Vaak als het meisje ouder is kan ze zich verdedigen tegen de onvoorspelbare gecompliceerde wereld buiten het huis op haar wacht.

De drie V’s: Veiligheid, verbinding en vertrouwen

Probeer een kind in een gezond systeem met steunende omgeving te houden en waar het mogelijk is niet te scheiden van ouders/verzorgers, want hulpverleners zijn maar tijdelijk.

Focus op perspectief in plaats van op symptomen voor een gezond zelfbeeld en een zinvol leven. Dit vraagt in veel gevallen ook om het bijstellen van verwachtingen: Acceptatie. Dit kan bereikt worden door:
• voldoende steun
• kennis van autisme!
• aansluiten bij interesses.
• geen dingen afleren, maar vervangers zoeken (gezonde coping)
• laten zien wat wel haalbaar is en hier in piepkleine stappen naartoe werken.
• bij angst de oplossing niet in het hoofd gaan zoeken, maar in iets anders, bijvoorbeeld bewegen, koken, iets creatiefs etc.

Kijk naar het gehele plaatje: zoek verbinding en communiceer met aandacht (non verbaal)
• Om vertrouwen en eigen regie te laten (her)vinden. Blijf alert op overschatting.
• Ook al lijkt er geen behoefte aan contact te zijn, een persoon met ASS vraagt hier niet om.

Non verbale communicatie, de natuurlijke onbewuste taal die de echte gevoelens en bedoelingen uitzendt, straal je onbewust uit, wees je hier bewust van!

Wanneer negatieve (suïcide) gedachten overtuigingen zijn geworden, wat dan?
• Neem degene serieus
• Heb engelengeduld
• Laat zien dat:
- Niets gek is
- Iemand goed is zoals die is
- De persoon degene is die het tempo bepaalt
- Er iemand is om op terug te vallen.
• Structuur op maat:
- Biedt structuur van buitenaf, waar de persoon voor uit bed wilt komen.
- Geef ruimte aan de eigenheid, eigenwijsheid, eigengereidheid van de persoon: De methode van bijvoorbeeld Geef me de 5 kan dan soms beklemmend werken, dus let hiermee op.

Help om een overzichtelijke begripvolle wereld te creëren.
• Schematherapie: van ongezonde schema’s naar helpende schema’s om op een gezonde manier te voldoen aan behoefte, voor jezelf zorgen en opkomen.
• Verwondering: dit is nodig om samen op reis te gaan en begrip te hebben.
• Ownerschip: wanneer iedereen verantwoordelijk is, is uiteindelijk niemand dat.
• Verontschuldigen zijn beter dan beschuldigingen. Het is zaak dat iedereen in oprechtheid toegeeft als er iets mis is gelopen. Het is niet helpend om naar een schuldige te gaan wijzen.

autisme www.isyou.nl
Lezing Hanneke Schaap Jonker, kennisinstituut christelijke GGZ De Hoop/Eleos

Ultieme mislukking of ultieme krachtbron?

Autisme, suïcidaliteit en zingeving

Religie en Autisme

• God meer ervaren als passief en straffend/overheersend. Er is onzekerheid en angst in de relatie tot God.
• Positieve bijdrage aan het zelfbeeld, het gevoel ergens bij te horen, sociale steun. Jongeren sluiten vaker vanuit hun opvoeding aan bij een religieuze groep.
• Verbeeldingscommunicatie met super natural agent, zoals engelen. Dit is makkelijker dan een interpersoonlijk gesprek. Neem het dan ook serieus als iemand over geesten spreekt.

Spiritualiteit/ zingeving en autisme

Hoe hoger men scoort op autistische trekken hoe lager de score op spiritualiteit en het zoeken naar zingeving.

Dit heeft te maken met:
• Leegte: het onvermogen om je op betekenisvolle wijze af te stemmen op de wereld.
• Onduidelijkheid: de toekomst is onduidelijk, richting, doel ontbreekt.

Aanbevelingen:

• Worstelingen/existentiële vragen bespreekbaar maken. Als iets niet bespreekbaar wordt gemaakt, verzwaart het de suïcide gedachten
• De functies van religie en spiritualiteit uitvragen: let hierbij op differentiatie
• Psycho educatie over de relatie tussen autisme en religie en zingeving: dan komt er begrip!
• Het betrekken van de religieuze gemeenschap

Als er fundamentele eenzaamheid is, hoe kun je dan zoeken naar iets betekenisvols in iemands leven? Verbondenheid in de sociale dimensie is niet altijd realistisch, maar durf out of the box te denken. Iemand kan bijvoorbeeld ook bijdragen aan een schone omgeving door afval op te ruimen.

De uitdaging voor de kerk in het algemeen: De mens als geheel zien met hun worsteling en gedachten, ook als deze suïcidaal zijn. Openheid zorgt ervoor dat het niet opstapelt.

2 oktober 2021 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Informatie

Zichtbaar worden begint bij jezelf

by Ilona 1 september 2021
written by Ilona

Zichtbaar worden begint bij jezelf

Sneak peak

Met de start van de nieuwe maand wilde ik eigenlijk een tipje van de sluier geven van nieuwe dingen waar ik mee bezig ben. Maaaaar de oplettende volger kreeg al een tip doordat ik mijn profielfoto aan wilde passen en ik even niet meer in de gaten had dat dat meteen zichtbaar is en dat Instagram en Facebook alles samen willen delen (omdat het ook 1... is uiteraard)..!

Ach ja laten we zeggen dat social media en ik nooit vrienden zullen worden... :) En dat hoeft ook niet.
Al is het handig om als ondernemer zichtbaar te zijn en zijn daar tegenwoordig hele stappenplannen voor, doe ik het liever op mijn eigen, soms dus misschien wat onhandige, manier.

Oude patronen

Afgelopen periode draaide het veel om zichtbaar worden. Ik had in een eerder bericht al verteld dat ik voor bijscholing een intensief traject heb gevolgd. Een traject waarin ik zelf weer zichtbaar mocht worden. Want ongemerkt waren er toch weer oude patronen ingeschoten. Signalen van mijn lichaam negeren, mijn gevoel negeren, doorgaan.. Gelukkig herkende ik het en wist ik op tijd dat er dingen anders moesten.

Time to say goodbye

Herken jij het wanneer je pas op de plaats moet maken? Waar merk je dat aan? Waar in je lijf voel je het als eerste? Belangrijke vragen om bij stil te staan. We zijn het vaak niet meer gewend om in contact te staan met ons gevoelsleven. Terwijl dat gevoelsleven ons vaak veel te vertellen heeft. Dat er verandering nodig is.

Verandering doet soms pijn. Het vraagt om keuzes maken. Keuzes die betekenen dat je soms afscheid moet nemen van dat wat je onzichtbaar maakt.

Ik moest afscheid nemen van mijn oude patronen. Het patroon van mezelf niet zien. Dat maakte dat ik afscheid kon nemen van werk waarin ik niet meer zichtbaar was en dat ik afstand kan doen van energieslurpers en kies voor energiegevers.

Door het proces heen

Het is een proces waarin ik opnieuw heb mogen ervaren hoe dichtbij Mijn hemelse Vader is en hoe Hij werkt door situaties heen. Dat vraagt van mij wel de keuze om elke dag weer opnieuw met Hem te beginnen. Routines bouwen. Het klinkt ouderwets, zeker in een tijd waarin alles zo vrij mogelijk moet lijken, maar het is zo helpend.

Is het daarmee klaar? Natuurlijk niet. Het is een proces dat je altijd weer opnieuw doorloopt. En dat geeft niet. Het maakt juist dat het je steeds dichter bij jezelf brengt. En dat mag zichtbaar zijn, jij mag zichtbaar zijn!

Je wordt zichtbaar door de ander

Sanne Hak van Sanne Hak fotografie en Studio YAY heeft dat heel goed door. Zij heeft mij vastgelegd zoals ik ben. En dat maakt dat ik ook, op mijn eigen manier, ervoor kies om mijn plek in te nemen, zichtbaar te zijn.

Neem zeker een kijkje op mijn site, die nu gevuld is met het prachtige werk van Sanne! En ik vind het heel leuk als je laat weten wat je ervan vindt, op Insta of Facebook uiteraard, dat is dan weer goed voor de zichtbaarheid van Sanne en mij.

 

 

1 september 2021 0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
blog www.isyou.nl
Informatie

Kom in verbinding met je emoties

by Ilona 28 juni 2021
written by Ilona

Kom in verbinding met je emoties

En toen was het ineens zomer. De natuur verstopte het eerst een beetje, maar nu zie je pas hoe welkom de natte lentedagen waren. Heb je gelet op de vele soorten groen die alleen al zichtbaar zijn?
Wat dat betreft zijn wij ook goed in het verbergen van ons binnenste. En dat brengt me op mijn laatste bericht waarin ik aangaf dat verbinding een belangrijk onderdeel is in een rouwproces. Niet alleen verbinding met de ander, maar zeker ook met jezelf. Wie ben jij, wat zijn je behoeften, wat voel je, wat geloof je over jezelf en de ander...?

Lees hier het vorige blog over onnatuurlijk verlies.

blog www.isyou.nl
Vroeg geleerd

Wat wij aan de buitenkant laten zien, ons gedrag, wordt aangestuurd door onze emoties. Die emoties ontstaan niet zomaar, emoties tonen je onderliggende (onvervulde) behoeften. En die behoeften ontstaan al vroeg in ons leven. Als kind doe je er alles aan om door je ouders gezien te worden, ze te plezieren, contact te hebben. Als baby begin je met verbinding zoeken door te huilen als je ergens behoeften aan hebt en merk je al snel dat een lach van jou een lach bij je ouders opwekt.

Later ga je andere manieren leren om goedkeuring, waardering te krijgen. Bijvoorbeeld door hard je best te doen op school of door je thuis zo min mogelijk te laten horen, zodat ze geen 'last' van je hebben. Je krijgt al snel boodschappen mee over wat men van je verwacht of wat jij als waarheid aanneemt. En hoe ouder je wordt, hoe meer boodschappen er kunnen nestelen waar je naar gaat leven: Als ik maar hard genoeg werk dan ben ik iets waard, als ik altijd voor anderen klaarsta ben ik geliefd, jongens huilen niet, etc.

Op eigen benen

Ik sprak met iemand van wie de partner overleden is. We hadden het over de gezinnen van herkomst. Daar wordt immers je basis gevormd en vorm je een waarheid die je meeneemt in je leven. De vrouw kwam uit een gezin waar weinig ruimte was voor waardering en ontplooiing. Tot haar dood toe heeft zij geprobeerd om bij haar ouders de waardering en erkenning te vinden zonder het te krijgen. Dat is een groot gemis in iemands leven. En tot de dood kan dit tot frustraties en boosheid leiden als je hier geen weg in vindt.

Als kinderen, hoe oud we ook zijn, blijven we altijd zoeken naar goedkeuring van ouders, van de ander, hoe diep het soms ook is weggestopt. Maar het verschil tussen jouw kleine versie en jouw volwassen versie is, dat de volwassen versie niet afhankelijk is, je maakt eigen keuzes. Jij hebt de keuze om onderscheid te maken tussen het verleden en nu. Jij hebt de keuze om een nieuwe waarheid te gaan vormen, die niet belemmerend is, maar juist opbouwend en verbindend.

Verkeerd verbonden

Als we ons er niet bewust van zijn dat onder ons gedrag van nu onvervulde behoeften van vroeger liggen, raken we uit de verbinding met onszelf en de omgeving. Je voelt je bijvoorbeeld onzeker. Maar dit laat je aan de buitenkant niet zien. Wat eraan de buitenkant uitkomt is kritiek of irritatie naar een ander. In plaats van te zeggen dat je het even niet meer weet, ga je de ander beschuldigen jou niet serieus te nemen. Bij de ander roept dit ook gevoelens op, maar er wordt ook weer gereageerd vanuit de buitenkant. De ander trekt zich terug of wordt boos.

Herstelwerkzaamheden

Als we doorkrijgen dat eronder die emotie een behoefte schuilgaat kunnen we het ombuigen. In het geval van de vrouw leerde zij een man kennen die uit een ander nest komt. Ineens zie je dat dingen anders gaan. Je gaat er samen over praten, je krijgt spiegels voorgehouden. Je krijgt de kans om het anders te doen.

Door jezelf onder de loep te gaan nemen geef je jezelf de kans om verantwoordelijkheid te nemen voor je emoties en je gedrag.

Op jouw plek

Pas wanneer jij je plek inneemt en jouw onvervulde behoefte gaat zien kan er ruimte komen voor herstel. Niet (altijd) doordat de andere partij jouw behoefte ineens gaat zien. Maar doordat je het zelf gaat herkennen en erkennen. Dan ontstaat er verbinding met wat erin je binnenste speelt en kun je dit ook aan de buitenkant laten zien.

Loop jij met overtuigingen die jou belemmeren om jouw leven te leiden? Heb je moeite om je plek in te nemen? Blijf er niet alleen mee lopen. Ik loop graag met je mee. Kijk gerust eens verder op mijn site en neem bij vragen geheel vrijblijvend contact op via het contactformulier of via info@isyou.nl

28 juni 2021 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Informatie

Hoe ga je verder na een onnatuurlijk verlies?

by Ilona 30 april 2021
written by Ilona

Hoe ga je verder na een onnatuurlijk verlies?

Wat doet tijd?

39 jaar. Zo oud zou mijn vriend zijn geworden deze maand als hij 16 jaar geleden niet zou zijn overleden. Overlijden is een vorm van onnatuurlijk verlies. Doordat er plotseling iets verandert ontstaat er een situatie die je niet wilt. Je verliest je baan, gezondheid of een dierbare. Een onnatuurlijk verlies neem je met je mee.

16 jaar alweer in dit geval. Volgens het gezegde zou dan nu het verdriet wel weg moeten zijn, want tijd heelt alle wonden toch? Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar persoonlijk heb ik niks met deze uitspraak. Al heel wat jaren mag ik me gelukkig prijzen met mijn hus. Toch gaat er geen dag voorbij dat mijn vriend niet even in mijn gedachte is. En het mooie is dat dat niet erg is. Het mag er zijn.

Mooie troostgeschenken kun je vinden op de site van Star and Rainbow: www.starandrainbow.nl (Klik op de afbeelding om naar de site te gaan.)
Verlies zoekt een weg

Dat de scherpte eraf is dat klopt. Maar dat heeft niks met tijd te maken. Dat heeft vooral te maken met de tijd die genomen is om door verdriet, pijn, machteloosheid en boosheid heen te gaan. Niet dat dat betekent dat je er iedere dag mee bezig moet zijn. Integendeel. Het leven oppakken toont onze veerkracht. Maar het leven oppakken na een verlies zal de ene keer beter gaan dan de andere keer. En dat kunnen we zelf niet altijd even goed accepteren, laat staan onze omgeving. Wij zijn snel geneigd om de hardheid van het leven uit de weg te gaan. Het wordt ons ook veelal voorgeleefd. Doorgaan. Verdoven. We moeten vooral gelukkig zijn. Maar verlies zoekt altijd een weg, een uitweg beter gezegd.

Hans Groeneboer zei tijdens een interview bij 'Bij Jorieke' op GrootNieuwsRadio het volgende over onnatuurlijk verlies:

Onnatuurlijk verlies slaat een krater in je leven en om die krater moet je je leven weer in gaan richten.

Rouw en verbind

Maar hoe pak je dat aan, dat inrichten van je leven? Dat antwoord is voor iedereen weer anders. Maar het begint hetzelfde: Verbinding.

- In mijn geval allereerst verbinding met God. Ik moest leren dat Hij niet alles wegneemt, maar wel in alles meegaat.

- Verbinding met jezelf.
Je gedachten, gevoelens, emoties en je behoeften onder die emoties. Ik hoop hier nog een keer op terug te komen.

- En essentieel, verbinding met de ander.
Een partner, vrienden, familie, hulpverlening etc. Wat je situatie ook is, je hebt de ander nodig om het leven om die krater in te gaan richten. Zonder rouw geen verbinding, zonder verbinding geen rouw.

Hoop zoekt een weg

Ik reed vanavond over de dijk en ik stopte even bij het oude kerkje. Waar 16 jaar geleden ook mijn nieuwe weg met het geloof begon. Naast het kerkje is de begraafplaats, maar mijn oog viel op de prachtige boom vol bloesem. Een vreugdemoment. Maar meer dan dat, een hoopvol moment. De volgende regels uit het gedicht 'Hoop' van Alie Gort vatten het mooi samen:

Hoop zoekt een weg, ook in de wildernis.
Hoop geeft je moed om toch weer te beginnen.
Hoop laat ons zien dat er toekomst is.

Worstel jij met verlies in je leven? Blijf er niet alleen mee lopen. Ik loop graag met je mee. Kijk gerust eens verder op mijn site en neem bij vragen geheel vrijblijvend contact op via het contactformulier of via info@isyou.nl

30 april 2021 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Informatie

Wat zie jij als je in de spiegel kijkt?

by Ilona 12 februari 2021
written by Ilona

Wat zie jij als je in de spiegel kijkt?

Pas plaatste ik dit bericht met onderstaande foto. Een prachtige spiegeling. Ik gaf aan dat de spiegel een rode draad vormt in mijn leven. Ik had beloofd om er op terug te komen, omdat het me toen niet lukte om het te verwoorden. Nu wel en het valt mooi samen met nieuwe dingen die zijn ontstaan en nog in wording zijn.

spiegeling i see you

Keerpunt

Herken je dat? Zo’n gevoel dat je in een coconnetje opgesloten zit? Al een tijd had ik dat gevoel. Elke keer hoopte ik dat bijvoorbeeld een vakantie o.i.d. me nieuwe inzichten zou brengen of dat er een keerpunt zou komen. Dat de cocon open zou barsten. Maar er veranderde vervolgens niks. Er brak alleen maar meer onrust uit. Onrust in mijn omgeving,  onrust in mijn lijf , onrust in mijn hoofd.

Halverwege vorig jaar was het meeste van die onrust aangepakt. Genoeg rust om de koe bij de horens te pakken. Zoals je in mijn vorige bericht hebt kunnen lezen ging ik voor bijscholing een persoonlijk traject in. Ergens wist ik dat dit weleens zo’n keerpunt zou kunnen zijn.

Het is belangrijk om je op z’n tijd een spiegel door iemand voor te laten houden. Dat je confrontaties aangaat. Voor mij was het nu nodig om zelf die cocon open te breken. Er volgde confrontaties. Daar waar ik dacht dat ik het onderhand wel gezien had. Maar sommige thema’s zijn nooit af. Identiteit bijvoorbeeld. Weten dat je geliefd bent, weten wie je bent, accepteren wie je bent, weten wie je bent in relatie tot de ander en de ander kunnen accepteren etc. Als je weet wie je bent ben je beter in staat om beslissingen te maken en grenzen aan te geven. Het is zo’n belangrijk thema in ons leven, maar het is ook altijd in beweging.

Afwijzing

Het grappige is dat, nu ik erop terugkijk, er afgelopen tijd veel samenviel. Zo ontdekte ik de fantastische Wilma Veen. Tijdens de eerste lockdown bemoedigde zij 3x per week mensen via een livestream. In aflevering #116 ging het over hoe je naar jezelf kijkt. Het begon met dat Jezus zegt: ‘Ik zie jou en ik wijs jou nooit af. Jij bent waardevol en geliefd.’

Ergens kun je dingen verstandelijk weten, maar kan het geblokkeerd worden waardoor het niet binnenkomt. Misschien omdat je blijft oordelen of dat je zelf bent gaan geloven wat anderen over je zeggen wanneer ze je afwijzen, of zoals Wilma Veen het zo treffend zei: ‘Misschien omdat jij zelf je grootste afwijzer bent.’

Het raakte mij. Ik zag mezelf als tiener weer voor de spiegel staan, kijkend naar woorden die mijn moeder erop had geschreven. Toen moest ik een andere kernboodschap leren dan nu. Nu werd ik voor de spiegel uitgenodigd om mezelf welkom te heten.

Soms zitten er barsten in ons leven, zoals in een spiegel. Maar we mogen afwijzende woorden loslaten, zodat we de woorden van liefde en acceptatie mogen vastpakken: Ik zie jou, ik wijs jou niet af. Prachtige woorden die mogen wortelen in ons hart.

logo I See You

Ik zie jou

Hiermee sla ik een nieuwe weg in. Geen idee wat erachter al die bochten tevoorschijn komt. Maar het op weg zijn is al een avontuur op zich. Zo ben ik samen met Nieske Hak op zoek gegaan naar mijn identiteit in mijn werk. Resulterend in dit logo, zo gaaf! Ik ben er trots op waardoor het ook zichtbaar mag worden. Je gaat het dan ook vaker zien.

Voel je welkom om mee op ontdekking te gaan. Kijk eens verder op mijn site (vernieuwd maar nog niet helemaal klaar) of blijf op de hoogte via Facebook en/of Instagram.

12 februari 2021 0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
geliefd www.isyou.nl
Informatie

Hoe welkom ben jij?

by Ilona 20 december 2020
written by Ilona

Wat een jaar. Ik denk dat veel mensen het nieuwe jaar graag welkom heten en dit jaar het liefst uitwissen.

Vorig jaar was ik op deze datum aan het bijkomen van mijn knie operatie. Een operatie waar ik lang tegenop had gezien en die ik heel wat jaartjes had uitgesteld. Een goed moment kwam er nooit. Tot er zo’n moment komt waardoor je beseft dat je goed voor jezelf moet zorgen.

Revalideren is een les in loslaten
De revalidatie was lang, confronterend en leerzaam. Ik moest leren loslaten. Al met al liep het heel voorspoedig achteraf gezien.

En toen werd het stil
Nooit verwacht dat middenin de revalidatie heel de wereld stil zou komen te liggen. Dat je je nog zoveel zorgen kan maken, maar dat dingen toch anders lopen dan jij denkt. Dat we inderdaad niks in de hand hebben.

En ergens gaf mij dat rust.

Rust omdat niet alles vaststaat. Dat betekent natuurlijk ook dat je niet weet wat je te wachten staat. Dit kan angst met zich meebrengen, vooral als je de controle moeilijk los kunt laten. Dan moet je stevig in je schoenen staan om in een periode als deze, vol van onzekerheid, staande te blijven.

Blijven leren

Door een intensief traject wat ik dit jaar doorloop in het kader van bijscholing en ontwikkeling heb ik opnieuw geleerd dat ik door mijn leven heen vaak teruggeworpen ben op mijn start. Mijn start die niet goed was, omdat er iets wezenlijk in mijn basis is veranderd.  En hoewel er niks mis is gegaan tijdens mijn adoptie, is adoptie op zich een breuk in de basis.


In hoeverre voel je je welkom?

Dat is een essentiële vraag in ons leven waar we verder op gaan bouwen. In het verleden was dat welkom bij mij niet genoeg geworteld. Dit werd vooral zichtbaar als ik geen controle over dingen had, bijv. bij de scheiding van mijn ouders of bij breuken in relaties.


Ik heb moeten leren dat het niet alleen in het welkom heten van de ander zit, maar zeker ook in hoeverre ik mezelf welkom heet. Vanuit dat volledige welkom, het geliefd voelen, kun je gaan hechten, banden aangaan, afscheid nemen of loslaten  zonder dat het je omver blaast en je tijd nemen om erover te rouwen.

Beweging door relatie

Daarom ben ik blij dat niet alles vaststaat. Dat wij in staat zijn om te leren, om aan te passen, om te herstellen wat kapot is. En ik ben blij dat ik geleerd heb dat ik dat niet alleen kan doen. Ik ben gelovig en ik geloof in God die werkt door relaties heen. En ook als juist dat nu door alle maatregelen het meest op de proef wordt gesteld heb ik juist dit jaar de meest bijzondere momenten meegemaakt in verbinding met anderen. In een tijd die stil lijkt te staan is er volop beweging.

Tijd voor reflectie

Soms is er stilstand nodig om weer verder te kunnen. Soms moeten we (opnieuw) leren wat ‘Welkom’ inhoudt, zodat we (nieuwe) relaties aan kunnen gaan, afscheid nemen van oud gedrag, situaties of relaties en hierover rouwen. Vanuit deze basis mogen we betekenis gaan geven aan ons leven en dat van anderen.

Voor de komende dagen en het nieuwe jaar dat voor ons ligt wens ik je een warm welkom voor jezelf en voor de ander!

Als je hier moeite mee hebt, twijfel dan niet om contact op te nemen, dan gaan we samen op weg.

20 december 2020 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
I See you bloem
Informatie

Hoe zie jij mij?

by Ilona 28 oktober 2020
written by Ilona

Deze vraag staat op de voorkant van ‘Autisme magazine’ van het NVA. Het trok mijn aandacht. Onze maatschappij is momenteel erg gericht op het benadrukken van alle verschillen tussen mensen. Er lijkt een steeds grotere kloof te komen, terwijl we eigenlijk het tegenovergestelde willen bereiken.

Maar ik dwaal af, want daardoor werd mijn aandacht niet alleen getrokken. Na al die jaren dat ik al bij mijn autistische maatje kom, kwam hij afgelopen maand ineens tot een ontdekking: ‘Ilona bruine kleur.’ Alsof ineens de feitelijke info over huidskleur via de snelweg op bestemming kwam. Ik moest serieus blijven kijken, maar ik kon een glimlach zeker niet bedwingen.

Zoals ik in eerdere berichten over Autisme al beschreef (lees bericht 1 en bericht 2 over Autisme) komt de info in het brein van CASS versplinterd binnen en CASS gebruikt veel meer losse puzzelstukjes om een puzzel te leggen.
Dit maakt het voor CASS lastiger om de wereld om zich heen, maar zeker ook zijn innerlijke wereld te begrijpen.

Referentiekader


De Hippocampus ligt in het centrum van ons brein en speelt een belangrijke rol bij de opslag van feiten en ervaringen (Dit is Autisme, Colette de Bruin). De appeltaart van oma komt bijvoorbeeld in de mapjes eten, familie, geur, sfeer etc. Het vormt ons referentiekader en dat werkt bij iedereen weer anders. We hangen bepaalde gebeurtenissen of ervaringen weer op andere haken.

smart

Je kunt zeggen dat CASS een chaotische opslag in zijn hoofd heeft. Als je het met een computer zou vergelijken zijn er bestanden bij CASS niet terug te vinden, zit alle info in 1 map, of is info in verkeerde mapjes opgeslagen.

Het referentiekader ‘IK’

Bij het referentiekader ‘IK’ gaat het over: opgedane ervaringen, levenswaarden, gedachten over jezelf en van kennis hoe je je verhoudt tov anderen en hoe jij jezelf weet te waarderen. Dit wordt in je geheugen onder de grote Ik opgeslagen met info over je gedrag, gevolgen en reacties van anderen.

Theory of mind
TOM 1 Inzicht in eigen ik–> Wie ben ik? Waar ben ik goed in? Wat is mijn lievelingseten?
TOM 2 Inzicht in de ander –> Waar is de ander goed in?
TOM 3 Inzicht in de invloed van eigen gedrag op de ander.

CASS mist hier stukken. Informatie van gedrag, gevoelens en het effect daarvan komen niet op hetzelfde moment aan. Het referentiekader is anders, doordat CASS sociale informatie in zijn of haar databank mist (sociale informatie wordt niet of moeilijk herkend en opgeslagen). CASS gaat voorbij aan sociale of emotionele boodschappen en reageert op feitelijkheden die opvallen.

Een kort uitstapje:
Bij een vrouwelijke CASS raken neuronenpaden van sociale interactie van nature meer ingesloten, omdat zij hier meer op gericht zijn. Zij zijn beter in staat gedrag te spiegelen (spiegelneuronen) en hierdoor kan een vrouwelijke CASS empathisch overkomen. Als gevolg daarvan krijgt CASS geen diagnose Autisme.

Het ‘Ik’ opbouwen

De (belangrijke) mensen om CASS heen, ook wel VIP genoemd, kunnen samenhang aanbrengen (snelwegen bouwen) die ontbreekt bij CASS. Zij gaan als het ware het referentiekader van CASS opbouwen. Het Ik bouwen en sociale vaardigheden zijn aan elkaar verbonden, want je moet eerst jezelf kennen, voor je een ander kunt leren kennen.

Hoe kan VIP helpen?

  • Ondertitelen en aanvullen wat CASS niet over zichzelf weet. Bijvoorbeeld door CASS te leren waar hij goed in is, wat hij voelt, kiezen tussen wat CASS het lekkerst vindt banaan of peer. Anorexia kan ook ontstaan doordat CASS niet kan kiezen.
  • Mappen maken om structuur aan te brengen (mindmap), bijv–>IK
    • feiten–>lengte, leeftijd
    • Gevoelens–> etc.
  • Ik/zelfboek maken–> een boek over CASS en zijn leven, met bijv. foto’s van het gezin, huisdieren, school, lievelingseten etc.
  • Waarden en normen bespreken op niveau. Al kijk je samen een soap of een film kun je situaties bespreken. Zo kun je waarden en normen op het niveau van CASS bespreekbaar maken.
  • Het benoemen en ondertitelen van situaties Ruzies in huis of als je moe bent en wat minder geduld hebt bijvoorbeeld. Het mag er zijn, maar wel altijd ondertitelen voor CASS.
  • Sociale regels afspreken. Regels zijn feiten, ze staan vast en het gaat altijd zo. Bijvoorbeeld als je drinken pakt altijd aan andere aanwezige vragen of zij ook iets willen. Of als iemand is gevallen kun je altijd vragen of iemand zich pijn heeft gedaan. Doet zich een nieuwe situatie voor zal er weer een nieuwe regel moeten worden opgeslagen in het referentiekader van CASS.
28 oktober 2020 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
gefragmenteerde infoverwerking
Informatie

Autisme: Het is maar hoe je het begrijpt

by Ilona 28 september 2020
written by Ilona
wwww.isyou.nl

Je kunt ons in het dorp vaak tegenkomen zoals op de foto hierboven. Vielen we als duo nog niet op door onze kleurencombi, dan wel door de manier waarop we aan het wandelen zijn. Je kunt je misschien voorstellen dat dit soms voor blikken zorgt. Niet negatief, maar zeker verwonderd en vaak een glimlach onttrekkend.

Mijn maatje ontgaat het. Hij ziet vaak de sociale tekens niet waarin wij zoveel laten zien. En wat gebeurt er veel op het sociale vlak, want wat hebben we veel sociale regels, geschreven en ongeschreven.

Puzzelen!

Zoals ik in een eerder bericht over Autisme al vertelde komt informatie gefragmenteerd binnen bij autistische mense , in dit bericht ook CASS genoemd (Zie vorig bericht: Autisme: het leven leren leven). Wij zien bijvoorbeeld het volgend beeld in zijn geheel:

Gewone informatieverwerking

We kunnen door enkele details meteen helder krijgen wat het is. Bij CASS komt dezelfde info op deze wijze binnen:

Gefragmenteerde informatieverwerking, zoals bij Autisme en Niet Aangeboren Hersenletsel

Het zijn allemaal stukjes die bij elkaar gepuzzeld moeten worden tot het een geheel is. Als je nog weet vanuit mijn vorig bericht dat bij CASS het wegennet uit heel veel zijweggetjes, rotondes en doodlopende weggetjes bestaat kun je je voorstellen dat het best wat tijd kost om informatie op een juiste manier bij elkaar te krijgen. En dat hierin ook heel wat verkeerd kan gaan. Info die later binnenkomt, niet goed binnenkomt of verloren gaat.

Social Talk, wat moeten we ermee?

Nu is het ook nog zo dat bij ons sociale informatie voorrang krijgt in ons brein. Wij leren veel sociale vaardigheden gewoon door het zien en het nadoen. Zo vormen wij referentiekaders voor sociale situaties, zoals gevoel, verantwoordelijkheid, je zelfbewustzijn, onderscheid tussen de ik en de ander.

Bij CASS komt sociale informatie vaak al niet aan in het brein en als het wel aankomt wordt het minder goed als sociaal herkent. Dit heeft invloed als je tegen CASS praat. Dat wat je zegt, maar ook hoe je het zegt en de uitdrukking die je erbij gebruikt komt binnen als feit, dus heeft geen voorrang. Hierdoor reageert CASS beperkt of niet op sociale situaties. Zo kan het voorkomen dat een CASS op school of op het werk maar een deel of helemaal niets van een opdracht meekrijgt. Het is aan ons om de hoeveelheid aan puzzelstukjes, aan (sociale) info te verminderen. Hoe doe je dat?

  1. Wees duidelijk op: Wat, Hoe Waar, Wanneer, Wie
  2. GEEF PUZZELTIJD–> Voeg tijdens de puzzeltijd geen nieuwe info toe
  3. Spreek concreet en kernachtig–> Het liefst zodat je het kunt tekenen, maak het visueel
  4. Spreek kort
  5. Geef 1 boodschap tegelijk
  6. Spreek zoveel mogelijk in uitroepentekens of met een punt, niet in een vraag–> CASS om 17.30 kom je aan tafel. Bij volwassenen: Wanneer wil je eten om 17.30 of 18.00? Eigen regie, maar dat er wordt gegeten is geen vraag.

Ik hoop in een vervolg verder in te gaan op de sociale referentiekaders.

Voor meer info kijk op:

www.autisme.nl – Site van de NVA Nederlandse Vereniging voor Autisme

www.geefmede5.nl – Site over de methodiek Geef me de 5 en een groot aanbod aan cursussen en (gratis) hulpmiddelen (zoals een emotiemeter en aftelkalender) en tips

28 september 2020 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Newer Posts
Older Posts

Recent Posts

  • 4 tips om je werk niet mee naar huis te nemen

  • Een christelijke wandelcoach: de voordelen

  • De invloed van familie op jouw leven

  • Zijn wie je mag zijn

  • Alles wat aandacht krijgt groeit

  • Vreugde en verdriet

  • Informatie (81)
  • Facebook
  • Instagram
  • Email
  • Spotify

@2020 - 2023 - All Right Reserved. I See You KvK 59783494 - Privacy Statement - Algemene Voorwaarden

Beheer cookie toestemming
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt. De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
Beheer opties Beheer diensten Beheer {vendor_count} leveranciers Lees meer over deze doeleinden
Bekijk voorkeuren
{title} {title} {title}
I See You Coaching en begeleiding
  • Over I See You
  • Diensten
    • Contextuele en psychosociale (wandel)coaching
    • Psychosociale begeleiding
  • Gratis gids van chaos naar rust
  • Workshop
  • Contact
  • Podcast
  • Blog

Shopping Cart

Close

Geen producten in de winkelwagen.

Close