2020. Wat een jaartal. Tien jaar geleden nog zo ver weg en nu alweer een decennium verder.

Tien jaar terug in de tijd was ik nog net niet afgestudeerd rond deze tijd, woonde ik nog bij mijn moeder en was ik nog niet getrouwd. Een jaar later waren deze dingen allemaal anders. Ik heb toen nooit echt beseft hoe groot die veranderingen zijn, terwijl ik het nu vaak in gesprekken met klanten aanhaal. Dat je jezelf de tijd mag gunnen om aan grote veranderingen te wennen.

Tja tijd… Tijd is een belangrijk onderwerp van gesprek. Waar blijft de tijd, vroeger.., tijd vliegt, geef het tijd etc. Ik vind het zelf een moeilijke opgave, iets de tijd geven. Ik wilde vroeger al kunnen fietsen terwijl ik net kon lopen.

Nu zit ik in hetzelfde parket, maar dan in de vorm van revalidatietijd. Na een knieoperatie die ik 3 jaar uit heb gesteld, moet ik komende periode weer leren lopen. En belangrijker nog, vertrouwen krijgen in mijn lichaam.

Vlak niet uit hoeveel invloed je brein op je doen en laten heeft. Maar dat betekent ook dat jij invloed op je brein kan uitoefenen. Dat je kunt leren dat je iets wel kunt terwijl misschien altijd is gezegd dat je het niet kunt bijvoorbeeld. Maar ook dat kost tijd.

Een decennium aan tijd. Niet voor iedereen weggelegd. Maar dat weten we niet van tevoren. En dat is maar goed ook. Want dan zouden we ons nooit ergens de tijd voor gunnen.

Vandaag lag onderstaande verrassing voor de deur. Naast dat het mij een glimlach van oor tot oor geeft ontroert het ook. Het ontroert hoe mensen meeleven, vaak uit onverwachte hoek. Het ontroert mij hoeveel kracht er in bemoediging zit. Het ontroert hoeveel geduld mensen met je hebben wanneer jezelf te snel wilt gaan.

Ik ga mezelf een fijne jaarwisseling gunnen met lieve mensen om me heen en alle tijd van herstel voor in 2020!

Voor iedereen een goede jaarwisseling en alles wat je nodig hebt voor in 2020!

You may also like